/a => ά | \a => ὰ | =a => ᾶ | )a => ἀ |
(a => ἁ | !a => ᾳ | +i => ϊ | h => η |
q => θ | x => χ | c => ξ | z = ζ |
j => ψ | w => ω | s => σ, ς |
στεφανόω-ῶ
1 conduzir ao redor; dirigir em círculo, ac. 2 rodear; cercar; circundar algo, ac., de algo, dat.: πεδία ἐστεφάνωται ὄρεσιν hipócr. as planícies estão circundadas de montanhas 3 coroar alguém, ac., com algo, dat. ou gen., por algo, ac.: στεφάνῳ σε χρυσῷ τῷδε στεφανοῦσι ar. coroam-te com esta coroa de ouro, ἐστεφάνουν μ᾽ εὐαγγέλια ar. coroavam-me pelas boas notícias 4 coroar; honrar alguém ou algo, ac., com algo, dat.: τὸν Ἀχίλλειον τύμβον στεφανοῦν αἵματι χλωρῷ eur. coroar a tumba de Aquiles com sangue fresco 5 recompensar (com dinheiro)
♦ méd. (perf. ἐστεφάνωμαι e m.-q.-perf. ἐστεφανώμην) 6 espalhar-se ao redor de, ἀμφί, περί e ac. ou ἐπί e dat.: νῆσον, τὴν πέρι πόντος ἀπείριτος ἐστεφάνωται hom. ilha ao redor da qual se espalha o mar infinito 7 coroar-se de algo, dat. ou ac.: Ὦ Σεμέλας τροφοὶ Θῆβαι, στεφανοῦσθε κισσῷ eur. Ó Tebas nutriz de Sêmele, coroa-te de heras, ἄστρα τε λαμπετόωντα τά τ᾽ οὐρανὸς ἐστεφάνωται hes. e os astros brilhantes de que o céu está coroado. 〈στέφανος〉