/a => ά | \a => ὰ | =a => ᾶ | )a => ἀ |
(a => ἁ | !a => ᾳ | +i => ϊ | h => η |
q => θ | x => χ | c => ξ | z = ζ |
j => ψ | w => ω | s => σ, ς |
περιγίγνομαι
( fut. περιγενήσομαι, aor.2 περιγενόμην, perf. περιγέγονα)
1 tornar-se dono de; ultrapassar; vencer; ser superior a alguém, gen. ou πρός e ac., em algo, dat. ou ac.: ἡ Κέρκυρα οὕτω περιγίγνεται τῷ πολέμῳ τῶν Κορινθίων tuc. Corcira supera assim os coríntios na guerra, πρὸς τοὺς αὐτοὺς Ἀθηναίους πολλὰ ἡμᾶς τοῖς ἁμαρτήμασιν αὐτῶν μᾶλλον ἢ τῇ ἀφ’ ὑμῶν τιμωρίᾳ περιγεγενημένους tuc. [cientes de que] aos próprios atenienses nós superamos muitas vezes, mais por seus próprios erros do que por um socorro vindo de vós, τὰ Ὀλύμπια περιγινόμενος plut. vencedor nos jogos olímpicos
2 (dinheiro, recursos) sobrar; restar: περιγίγνεσθαι δ’ αὐτῷ μηδέν, μὴ μέντοι μηδ’ ἐπιλείπειν ar. nada tem de sobra, embora nada lhe falte, τὸ περιγιγνόμενον τῶν πόρων ἀργύριον isócr. o dinheiro restante das rendas públicas, τὰ περιγιγνόμενα arr. as rendas, os lançamentos dos tributos
3 salvar-se de; escapar de; sobreviver a, gen. ou ἐκ e gen.: π. τούτου τοῦ πάθους her. salvar-se deste desastre, π. ταύτης τῆς δίκης plat. escapar desse processo, π. ἐκ τῶν μεγίστων [κακῶν] tuc. escapar às maiores calamidades
4 (abstrato ou inf.) ser consequência de; resultar de, ἐκ e gen.: ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων καὶ πόλει καὶ ἰδιώτῃ μέγισται τιμαὶ περιγίγνονται tuc. dos maiores riscos provêm, para a cidade e para o indivíduo, as maiores honras, τί αὐτῷ περιγέγονεν ἐκ τῆς φιλοσοφίας; luc. que proveito lhe adveio da filosofia? ἡ ἐκ τῆς ἱστορίας περιγιγνομένη ἐμπειρία pol. a experiência resultante do estudo de história, περιγίγνεται ἡμῖν τοῖς μέλλουσιν ἀλγεινοῖς μὴ προκάμνειν tuc. para nós o resultado é não nos afligirmos prematuramente com males futuros, περιεγένετο ὥστε καλῶς ἔχειν xen. resultou que tudo acabou bem.